Εμείς και οι γυναίκες του Καταστήματος Κράτησης Γυναικών Ελαιώνα Θήβας
Τον Ιανουάριο του 2015, με τη θεατρική ομάδα “Εμείς” παρουσιάσαμε στις κρατούμενες του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ. την παράστασή μας “Interview”. Αυτή ήταν η πρώτη μας γνωριμία με αυτές τις γυναίκες, η οποία έμελλε να αποτελέσει την απαρχή μιας μακράς σχέσης.
Όταν ενημερωθήκαμε ότι στην αποθήκη των φυλακών υπήρχαν στοιβαγμένα πολλά έργα τέχνης, που είχαν φιλοτεχνηθεί από κρατούμενες, προσφερθήκαμε να διοργανώσουμε με αυτά μια έκθεση, πράγμα που καταφέραμε. Η έκθεση “Το ταξίδι εκτός” άνοιξε τις πόρτες της τον Μάιο του 2015 σε μία αίθουσα που μας παραχωρήθηκε από το ραδιοφωνικό σταθμό “105,5 στο κόκκινο”. Περίπου 100 πίνακες ζωγραφικής και 250 αντικείμενα τέχνης εκτέθηκαν εκείνες τις μέρες και πουλήθηκαν όλα. Τα χρήματα που συγκεντρώθηκαν κατατέθηκαν στους προσωπικούς λογαριασμούς των κρατουμένων που είχαν φιλοτεχνήσει τα έργα. Εκείνη την περίοδο γεννήθηκε και η ιδέα της υλοποίησης ενός θεατρικού εργαστηρίου εντός του καταστήματος.
Τον Δεκέμβριο του 2015, μέλη της θεατρικής ομάδας ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε κάθε Δευτέρα πρωί στο Κ.Κ.Γ.Ε.Θ. Μετά από 3 περίπου μήνες συστάθηκε για πρώτη φορά η θεατρική ομάδα του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ., αποτελούμενη από 12 κρατούμενες γυναίκες ηθοποιούς. Τον Ιούλιο του 2016 έγιναν δύο παρουσιάσεις της παράστασης “Πολυφωνία”, αποτέλεσμα της έως τότε δουλειάς μας με τις γυναίκες.
Τον Οκτώβριο του 2016 ξεκίνησε ο 2ος κύκλος εργαστηρίων, στον οποίο εντάχθηκαν και επιπλέον κρατούμενες. Αποτέλεσμα των εργαστηρίων αυτών ήταν η παράσταση “Γένος Αρσενικό”, που παρουσιάστηκε δύο φορές, τον Ιούλιο του 2017.
Το θεατρικό αυτό εργαστήρι βοήθησε τις κρατούμενες να αναπτύξουν τα εκφραστικά τους μέσα, τις έβαλε σε μία διαδικασία πνευματικής πειθαρχίας και τις ενέπνευσε να λειτουργήσουν με ομαδικό πνεύμα. Πάνω απ’ όλα όμως τους προσέφερε χαρά και ζωντάνια. Μια ζωντάνια που έφτασε στο αποκορύφωμά της στις δύο παραστάσεις, ιδιαίτερα σε αυτές που παρουσιάστηκαν ενώπιον “ελεύθερου” κοινού.
Το μέγεθος της αξίας αυτού που συμβαίνει με τη θεατρική ομάδα των κρατουμένων γυναικών, αλλά και η αγάπη που εισπράττουμε από αυτές, δεν μας επιτρέπει να αφήσουμε πίσω μας αυτό το εργαστήρι.